4 Nisan 2011
Pazartesi
Alıp başımı gitmek istiyorum. Bir süre hiç kimseyle muhatap olmadan, sadece kitaplarımı yanıma alıp, hiçbir insanın olmadığı bir yere gitmek istiyorum. Hiçbir şeyi yapmak zorunda olmadığım bir yere… Başkalarının isteklerinin olmadığı, sadece kendi isteklerime göre hareket edebileceğim bir yere…
Öyle çok sıkıldım ki hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden. Boğuluyor gibi nefessiz kalıyorum. Hiçbir şeyden keyif alamıyorum. Sürekli bir yerlerden sesler yükseliyor. İnsanlar konuşuyor. Birileri müzik dinliyor yüksek sesle ve dışardan anlamsız bir gürültü yükseliyor.
İnsanlar için hayat keyif verici bir şekilde devam ediyor. Birileri evleniyor. Birileri tatile gidiyor. Sevgililer elele mutluluk pozları veriyor. Ama benim içim sıkılıyor. Çekip gidesim geliyor.
Bu tür durumlarda bir tek kitaplar iyi geliyor. Beni alıp çok uzaklara götürüyorlar. Özellikle de şiir… Beni düşmekten koruyor.
Kitaplarımı alıp gidebilsem… Şöyle bir ay hiç kimsenin olmadığı bir yerde sadece ruhumu dinlendirebilsem. Arınsam ve sonra da tekrar gelip bu hayat yoğunluğuna karışsam. Benim bir aylık yokluğumdan kimsenin de haberi olmaz zaten.
4nisan’11gecesi mutki
Tuna BAŞAR
0 Yorumlar