21 Kasım 2016 Pazartesi
Birkaç gündür Milan Kundera’nın Varolmanın
Dayanılmaz Hafifliği adlı romanına dönmek istiyordum. Özellikle bu romanın
bir bölümünde “Kitsch” üzerine yazdıklarını yeniden okumak için bir istek
oluşmuştu içimde. Ama kütüphanemden bir süreliğine ayrı kaldığım için bu
isteğimi baskılamak zorundaydım. Bugün kitapevine girip kendime birkaç kitap
seçerken Bir Buluşma’yla karşılaşınca
hemen bu kitabı alıp okumak istedim.
Milan
Kundera’nın
denemelerinden oluşuyor Bir Buluşma.
Özellikle kitsch konusunda olduğu gibi belli konulardaki düşüncelerini
romanlarının içine deneme tadında serpiştirmeyi başaran büyük bir yazarın
deneme kitabı da bana çok büyük bir düşünme alanı sunuyor. Daha önce Roman Sanatı adlı kitabında bu alanı
fazlasıyla hissettirmişti. Şimdi Bir Buluşma’da da bu hissiyatı oluşturuyor
bende. Kitabın girişine de güzel bir not düşmüş yazar: “…düşüncelerimle anılarımı, eski (varoluşsal ve estetik) temalarımla
eski aşklarımı (Rabelais, Janáček, Fellini, Malaparte) bir araya getiren bir
buluşma…”
Kitap Francis Bacon’ın resimleri üzerine bir yazıyla açılıyor. Romanlar, varoluşsal yoklamalar adlı
ikinci bölümde Dostoyevski, Louise-Ferdinand Céline, Philip Roth ve Gabriel García Márquez gibi yazarların romanları üzerine yazdıklarını
bir araya getiriyor. Bakalım kitabın geri kalan sayfaları bana neler getirecek?
Ama özellikle kitabı okurken bir düşünce
zihnime yerleşti: bir büyük yazar çıkaran bir kültür dünyası içinde
barındırdığı fakat dünyaya çok da fazla tanıtamadığı yazarları, sanatçıları o
büyük yazarı sayesinde bir nebze de olsa dünyaya tanıtmayı başarıyor. Bir yazar
bir kültürü bütün dünyaya hatırlatmaya yetiyor. Acaba Orhan Pamuk’un denemeleri de dünya üzerinde böyle bir etki
yaratıyor mudur?
Bir
Buluşma
Milan
Kundera
(Çeviri:
Roza Hakmen)
Deneme
173
syf
Can
Yayınları, 2. Basım: Ekim 2010
0 Yorumlar